W naszych czasach oczekiwania w stosunku do aut „terenowych” nieco się wypaczyły. Wszystko za sprawą magicznego, obiecującego wiele (i nic zarazem) określenia SUV, które zresztą również coraz częściej ulega wypaczeniom i niedługo zacznie oznaczać tyle co samochód miejski. Ciągle wmawia się nam, że typowo miejskie auto powinno być niewielkie, za to zrywne, łatwe w parkowaniu i idealne na codzienne zakupy.

Wiecie kiedy producenci jakiejś rzeczy mogą mówić o sukcesie? Kiedy nazwa ich dzieła, jest powszechnie używana do określania podobnych produktów innych marek. Na przykład każdy sportowy but to adidasy, wszystkie myjki ciśnieniowe to Karchery, stacje benzynowe to CPNy, a każda wódka to wódka. Hmm, nie to ostatnie to akurat zły przykład, o wiele lepszym jest natomiast Jeep.

Kiedyś auto dla wojska. Od ponad półwiecza ucywilnione. Od ponad dwóch lat ucywilizowane. Najkrótsza historia Jeepa w 3 zdaniach? Z całą pewnością to krótki łańcuszek reakcji jego producenta na zmieniające potrzeby rynku. A jak nazwać samochód będący odezwą na pragnienia społeczeństwa? ,,Patriota’’ rzecz jasna. Szczególnie jeśli ma amerykańskie korzenie.