Toyota przez długi czas była postrzegana jako producent samochodów o wysokiej cenie , ale odpowiedniej co do jakości i wartości rezydualnej. Reputację nadszarpnęły liczne problemy z wezwaniami do serwisów – głównie na rynku w USA. Od kilku lat włodarze Toyoty mocno pracowali nad poprawą jakości aut. Zweryfikowanie niesolidnych dostawców, wykreowane nowe modele z nowymi wersjami nadwozia to tylko kilka zabiegów.

W segmencie miejskich maluchów panuje duży tłok.  Nie zniechęciło to włodarzy Opla, czyli GM ( General Motors) do wystawienia do walki o portfele klientów modelu Adam.  Właśnie ten model  testowaliśmy  przez ostatnie kilka dni.

Ciekawa jest polityka Fiata, który prawie wszystkie modele nazywa z akcentem "500". Przecież 1000 jest większe... Oczywiście w planach na przyszłość znajdzie się miejsce na Pandę lecz z Puntem może być róźnie. To samo przytrafiło się z Multiplą (chociaż może to i dobrze? - legenda trwa nadal) i tak do dyspozycji mamy oryginalnego vana - Fiata 500L, który wyróżnia się z tłumu jak poprzednik.  Konkretnie testowany egzemplarz to uterenowiona wersja mikrovana - Fiat 500 L Trekking. 

Segment kompaktowych kombi nie należy do najciekawszych aut na świecie. Kojarzy mi się on jedynie z flotami wielkich korporacji lub rodzinami kochającymi leasing. Golf Variant idealnie spisałby się w tej roli, aczkolwiek jego cena może znacznie opróżnić portfel, ponieważ nie jest on dla każdego.

Sportowa propozycja japońskiego producenta razi w oczy niezłymi hasłami: silnik V6, nazwa modelu zawierająca słowo „sport” oraz bardzo agresywne nadwozie to cechy, które muszą się podobać. Podnoszą one apetyt w miarę zagłębiania się w detale Lexusa IS 250 F-Sport, ale uważajcie, żeby nie nabawić się niestrawności…

Do tego testu musiałem się specjalnie przygotować. Rozpocząłem poszukiwanie kowbojek, dużego kapelusza oraz koszuli w kratę. Było mi strasznie wstyd iż zakończyły się one jedynie na tym ostatnim, ale i tak wsiadając do Forda Rangera poczułem od razu zapach wołowiny i usłyszałem akcent miękkiego „r”, a odbierając kluczyki do amerykańskiego olbrzyma wiedziałem, że najbliższy tydzień nie będzie nudny.

Kiedy myślisz o ciekawym samochodzie myślisz: 4C, Cupra, Ferrari itd. Rzadko kiedy powiesz – Hyundai. Oczywiście jest model Genesis, ale to wyjątek. Stereotyp tej marki raczej nie wiąże się z epitetem sportowy lub piękny, ale.. Koreańskie samochody radzą sobie bardzo dobrze, a ich twory może i faktycznie nie są szalone, ale mają też w sobie coś więcej niż tylko nudę. Spróbuję Wam to udowodnić na przykładzie testowanego Hyundaia i30 Wagon.

Na papierze niby nic ciekawego – kolejny rodzinny minivan, czyli klockowata, banalna i do bólu nudna stylistyka, zero polotu i frajdy z jazdy, plus na dokładkę oczywiście powielanie cudzych pomysłów, bo przecież teraz wszyscy tak robią. Jednym słowem nuda, idę do domu. Otóż nie, wystarczy tylko spojrzeć na zdjęcia, by już wiedzieć, że nudno nie będzie, a na żywo jest jeszcze ciekawiej.

W skrócie to auto można by określić jako L200 w wersji kombi i to z akcentem rosyjskim. Dlaczego? Pajero Sport to nieźle wyposażona terenówka produkowana na Wschodzie i przywieziona do Polski jedynie w ilości 150 egzemplarzy. Można rzec, że rarytas. Czy aby na pewno?

Testowany przez nas model to crossover czyli próba znalezienia złotego środka pomiędzy samochodem miejskim, a bardzo modnym ostatnio SUVem. Tak samo jest z mokką czyli połączeniem espresso z mleczkiem i nutą czekolady, które mi osobiście smakuje. Nie wiem czy odgadłem odpowiednie tłumaczenie takiej nazwy, aczkolwiek bardziej istotne dla klientów jest to, czy taki mix wyszedł na dobre?